Rob Ruggenberg, schrijver

Klik voor een interview met Rob Ruggenberg

StarRob Ruggenberg op Groenland, tussen de ijsbergen

Klik voor een interview met Rob RuggenbergRob Ruggenberg werd in 1946 geboren in Wassenaar, dicht bij zee, strand en duinen.
Hij is gestorven 26 oktober 2019

 Als jongen (foto links) was hij gek op de zee.

Toen hij 10 was wilde hij in zijn eentje met een roeiboot naar Engeland varen (hij kwam niet verder dan de Noordzee-sluizen bij Katwijk). Als 12-jarige liep hij weer van huis weg, om zich in Rotterdam als verstekeling op een schip te verstoppen. De politie bracht hem weer thuis.

Vier jaar later kon Rob echt niet langer wachten en ging hij bij de marine. Zes jaar lang voer hij als radiotelegrafist op hele kleine, en op hele grote marineschepen.

Na zijn marine-tijd had hij nog niet genoeg van het reizen. Samen met een vriend liftte hij door Europa, ze woonden en werkten op een kibboets in Israël, en daarna trokken ze door Afrika, waarbij ze veel avonturen beleefden.

Terug in Nederland werd hij leerling-journalist bij het Dordts Dagblad, dat kort daarop samenging met dagblad Trouw. Hij leerde er het vak, schreef er zijn eerste reportages en de zaterdagse jeugdrubriek deed hij er gewoon bij.

Droom

KrantenIn 1974 verhuisde Rob naar Noord-Brabant, waar hij een baan kreeg als binnenland-redacteur bij de Brabant Pers, dat nieuws leverde aan grote regionale kranten als het Eindhovens Dagblad en het Brabants Dagblad. Hij is daar ook nog een tijd chef van de eindredactie geweest, en ten slotte werd hij reportage-redacteur, de droom van elke journalist.

Rob schreef vaak over de natuur, vooral over de zeeën en oceanen. Hij ging bijvoorbeeld met Greenpeace mee bij acties tegen de walvisjacht, en hij vloog naar verre gebieden waar kapotte olietankers grote milieurampen veroorzaakten, zoals in Alaska. Hij voer op zeilschepen die deelnamen aan internationale zeilraces (zelfs een keer op de Sedov, het grootste zeilschip ter wereld).

Maar hij voer ook in hele kleine bootjes. Heel wat keren trok hij als journalist in een uitgeholde boomstam-kano het regenwoud in. Hij logeerde dan bij indianenstammen.

Hij schreef ook veel over geschiedenis. Samen met fotograaf Piet den Blanken zeilde hij met een tweemaster Columbus achterna naar Amerika, en landde op hetzelfde strand waar Columbus voet aan wal zette. Met dezelfde fotograaf maakte hij ook reportages over onbekende Nederlandse koloniën — en daarbij reisden zij de hele wereld rond.

IJsbarbaar

Bij een van die reizen kwam Rob op Jan Mayen, een vreselijk koud en bijna verlaten eiland in de Noordelijke IJszee, dat vroeger een belangrijke rol speelde in onze geschiedenis (lees hier het krantenartikel dat Rob over Jan Mayen schreef).

Rob vond het een fascinerend eiland. Hij dook de archieven in, en vond documenten en brieven die iedereen was vergeten. Zo ontdekte hij dat Nederlanders rond 1624 twee Inuit hadden ontvoerd uit Groenland. Toen hij ook nog achterhaalde wat er met die twee in Nederland was gebeurd, wist hij zeker dat hij hier een jeugdboek over wilde schrijven.

Voordat hij daaraan kon beginnen woonde hij enkele maanden in Oost- en West-Groenland en sprak hij met veel deskundigen. Hij las tientallen boeken en artikelen en bestudeerde het leven aan boord van een 17de-eeuwse driemaster.

IJsbarbaar is zijn vierde jeugdroman. Eerder schreef hij Het verraad van Waterdunen, Slavenhaler en Manhatan. In november 2013 verscheen zijn vijfde boek: De boogschutter van Hirado en in oktober 2015 kwam nummer zes: Haaieneiland.

Gele scheidingslijn

vierkantjeLees ook het interview met Rob Ruggenberg over IJsbarbaar.

vierkantjeMeer informatie over Rob vind je op zijn homepage, en op Wikipedia.