Hoe Nunôk via
oude foto's tot
leven kwam...
Hoe Nunôk er werkelijk uitzag weet niemand. Ook Rob Ruggenberg niet. Hij gebruikte oude foto's van Inuit-jongens om de hoofdpersoon van IJsbarbaar een gezicht te geven.
De jongen op de foto hiernaast lijkt volgens Rob erg veel op de Nunôk die in zijn hoofd tot leven kwam 
Rob heeft in 2009 en in 2011 een poosje bij de Inuit gewoond. Hij deed onderzoek voor het boek, en schreef er de eerste en laatste hoofdstukken.
Jongeren
Met Inuit jongeren sprak hij vaak over Nunôk en Orpa. Zo leerde hij hoe jongens en meisjes opgroeien in deze ijzige en vaak harde wereld.
Omdat een jongen uit Oost-Groenland de hoofdpersoon van het verhaal ging worden, was hij blij als de Inuit hem oude foto's van jongens lieten zien. Samen met foto's van moderne Inuit-jongens ontstond zo uiteindelijk een totaalbeeld van de jonge Nunôk.
 Vooral die oude foto's waren belangrijk. Daarop kon Rob zien hoe de Inuit er vroeger uitzagen en welke kleding ze droegen.
Anorak
Op de oude foto hiernaast dragen de jongens (net als Nunôk) een anorak: een windjack met capuchon
Die anoraks zijn gemaakt van zeehonden-vel, met de harige vacht aan de binnenkant. Dat is wind- en waterdicht en lekker warm!
Anorak is trouwens een woord dat wij uit de Inuit-taal hebben over-genomen. Andere Inuit-woorden die wij kennen zijn bijvoorbeeld kajak en iglo (hier een grappig filmpje over het bouwen van een iglo).
 Nog zo'n bekend woord: parka. De Inuit jongen op de oude foto hiernaast draagt zo'n zeehonden-parka, met bontkraag
Naamloos...
Nunôk en Umik hebben echt bestaan, en zijn ook in werkelijkheid ontvoerd en naar Nederland gebracht (lees daarvoor het stukje over stuurman Willem Ys). Maar hun echte namen weten we niet. Die zijn niet opgeschreven.
Misschien vonden de Nederlanders die Groenlandse namen te moeilijk, of wilde niemand weten hoe ze heten.
Ook Orpa heeft bestaan (en Nunôk hield echt van haar). Maar haar vader Sumanak is verzonnen.
Hoewel, in de poolstreken leefden talloze Inuit jagers zoals Sumanak. Het is niet gek dat Nunôk van zo'n ervaren jager het vak leerde.
Ook dit is echt :
 Het schiereilandje Ittimiini, waar Nunôk en de anderen woonden, bestaat echt. Je kunt er heerlijk ronddwalen (en in de zomer zelfs kamperen).
 In dit oude winterhuis op Ittimiini woonden Nunôk, Orpa en de anderen!
 En zo warm en licht was het binnen in het winterhuis.
 's Zomers verlieten de Inuit hun winterhuis en zetten ze hun zomertenten op.
 Kinderen op Groenland spelen nog steeds het akelige vang-spelletje Ajagaq, dat in het boek helemaal uit de hand loopt.
 En, net als in IJsbarbaar, spelen kinderen op Groenland 's zomers graag in en met water. Pootjebaden in je blootje bij 0 graden - zou jij dat durven?
 In het boek lees je hoe Nunôk als uitkijk een doorgang in het ijs ontdekt. Zijn zelfgemaakte sneeuwbril beschermt hem tegen sneeuwblindheid
 Aan het einde van het boek lees je dat Nunôk een klauw van de ijsbeer aan een koordje om zijn nek draagt. Een herinnering aan dat vreselijke gevecht op het ijs.
Pas in 1884 ontdekten Europeanen dat er mensen leefden aan de ijzige kust van Oost-Groenland.
 Kijk bijna live naar wat Nunôk zou zien als hij vandaag zou leven: er staat een webcam in Ittimiini!
 Meer weten?
 Wil je meer weten? Bestudeer zelf de bronnen (boeken en artikelen), die schrijver Rob Ruggenberg over dit onderwerp heeft gelezen.
|
