Daar zitten de honden de rest van hun leven aan vast - behalve in de winter, als hun baas ze af en toe voor een slee spant. Dat vinden ze geweldig!
 Overal op Groenland zie je vastgebonden slede-honden. Tientallen, honderden! Overal hoor je dit geluid. Het klinkt onaards, soms bijna griezelig 
In IJsbarbaar denkt Nunôk terug aan die keer dat hij met Sumanak de jager op pad was, en ze bijna omkwamen in de kou van de poolnacht. Sumanak snijdt dan de buik van een sledehond open. Hij stopt zijn bevroren handen in de warme ingewanden van de hond.
Dat is een vreselijk stukje - maar het gebeurt echt, en nog altijd. Natuurlijk houden Groenlanders van hun honden, maar anders dan Nederlanders (hoewel wij vroeger ook trekhonden hadden).
Groenlanders zien volwassen honden niet als gezelschapsdieren, maar in de eerste plaats als middel tot bestaan. In het ijzige poolklimaat zijn de honden nodig om de mensen te laten overleven.
Betrouwbaarder
 Bijvoorbeeld: sledehonden zijn betrouwbaarder dan een moderne sneeuwscooter. Honden brengen je thuis als je zwaargewond of ziek op een slee ligt. Een sneeuwscooter kan dat niet; die rotdingen gaan kapot, of de accu is leeg, of de benzine is op
En: sledehonden waarschuwen als er gevaar dreigt, als er een ijsbeer rondsluipt. En ze verdedigen je tegen zo'n ijsbeer. Dat heb je een sneeuwscooter nooit zien doen.
En: in een sneeuwstorm kun je op een sneeuwscooter makkelijk verdwalen. Sledehonden weten altijd de weg terug naar huis. En: als de nood aan de man komt, eet je je hond op! En: zelfs dode honden zijn nuttig. Je gebruikt zijn pels om warme kleren van te maken.
Erg zachtzinnig gaande Inuit niet met hun honden om. Soms komt er tijdens de rit een hond onder de slee terecht die dan een tijdje achter de slee aan wordt meegesleurd. En 's zomers, als de sneeuw weg is, en de honden niets te doen hebben, worden ze wel eens, met heel weinig eten, op een eilandje gezet...
Wil je meer weten over het gedrag van sledehonden? Bijvoorbeeld waarom vaak een vrouwtje de leider is? Klik dan hier.
Menu: zeehond en mensenpoep
 Een dagelijks probleem is wat je de honden te eten geeft. De Inuit jagen vaak op zeehonden. Ze eten hun vangst graag zelf op, maar die zeehonden zijn ook belangrijk als hondenvoer!
In IJsbarbaar lees je dat Nunôk 's winters mensenpoep brengt naar de sledehonden. Dat gebeurt nog steeds
Vergis je niet: ook in Nederland eten honden soms mensenpoep. Google maar eens op het woord copografie (zo wordt poepeten genoemd).
Twintig procent van de poep bij ons op straat is afkomstig van mensen. De honden vinden die poep vooral in parken en in steegjes. Meestal is de poep afkomstig van daklozen, junks en toeristen.
Volgens de Dierenbescherming is het wel erg onsmakelijk, maar niet echt een probleem. Honden worden er niet ziek van, behalve als er nog drugs in de poep ziten. Laatst is in Amsterdam nog een hond op de intensive care beland. Zijn maag moest leeg gepompt worden.
Andere rassen
 In IJsbarbaar lees je alleen over Groenlandse sledehonden, maar er zijn nog veel meer rassen. Bijna overal in de poolgebieden worden honden gebruikt om sleden te trekken.
Je kent ook vast wel de husky, die voorkomt in Siberië en in Alaska.
En dan heb je nog de laika en de samojeed, ook uit Siberië. En de qimmiq uit Canada.
Ook in Nederland zijn veel mensen gek op sledehonden. Af en toe houden ze ook wedstrijden. Omdat hier niet zo vaak sneeuw ligt trekken de honden dan een karretje. Niet zo leuk als in de Groenlandse sneeuw, maar ook heel spannend.
Toen IJsbarbaar uitkwam, was daar een groot feest omheen, compleet met spectaculaire sledehonden-tochten op het strand van Scheveningen
Klik hier om daar prachtige foto's van te zien.
 Meer weten?
 Wil je meer weten? Bestudeer zelf de bronnen (boeken en artikelen), die schrijver Rob Ruggenberg over dit onderwerp heeft gelezen.
|
De sledehonden worden ingespannen voor een lange tocht